เป็นบุพเพวาสนา บาปหรือกรรมแต่ปางไหน
หลวมตัว หลวมใจ ให้คนใจร้ายชอบลวงหลอก
บอกจะทิ้งมากี่ครั้ง แต่ก็ยังทำไม่ไหว
โง่มา โง่ไป กับคนใจร้ายแค่คนหนึ่ง
รัก คำเดียวทำเอาไม่โงหัว
รู้กว่าจะรู้สึกตัว มันก็เผลองมงาย หลงยันเงา
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ ช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปัก สติสตางค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
แม้ทุรนทุรายใจ จะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย
ชาติที่แล้วคงเป็นฉัน ที่ไปทำกับเธอไว้
ใช้คืน หัวใจ เจ้ากรรมนายเวรที่พันผูก
รัก คำเดียวทำเอาไม่โงหัว
รู้ กว่าจะรู้สึกตัว มันก็เผลองมงาย หลงยันเงา
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ ช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปัก สติสตางค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
แม้ทุรนทุรายใจ จะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย
รักมันทุรนทุราย อยู่ต่อไปก็ช้ำ
แต่ฉันจะทนต่อไป
รักแม้จะโดนทำลาย อยู่ต่อไปก็ช้ำ
แต่ฉันก็ยังไม่ตาย
รักเท่าไรยิ่งเจ็บยิ่งช้ำ ช้ำเท่าไรมันก็ยิ่งรัก
อย่างกับคนที่หัวปัก สติสตางค์เลือนหาย
ดิ้นเท่าไรไม่หลุดไม่พ้น
เหมือนดังโดนเธอสาปเอาไว้
แม้ทุรนทุรายใจ จะถอนตัวยังไงไม่ได้เลย